Holak parw (Holak feest)

Holak en Dipaawali parw zijn nagenoeg hetzelfde. Het enige verschil dat tussen deze twee parw bestaat, is dat Holak parw (zonder ghee lichtjes) wordt gevierd bij volle maan in de maand Phaalgoen (valt soms in februari en soms in maart) en Dipaawali (met ghee lichtjes) bij nieuwe maan in de maand Kaartiek (valt soms in oktober en soms in november).

De Aarya en de christelijke jaartelling komen niet overeen. Daarom vallen de Aarya parw in de christelijke jaartelling niet op een vaste datum.

Hoe wordt Holak parw gevierd? 

Holak parw is een oogstfeest, dat wordt gevierd door de landbouwers en door hun knechten (werknemers van de boeren) in het bijzonder. Analfabeten en laaggeschoolden beleven er het meeste plezier van. Daarom wordt het Holak parw, de parw van de Shoedre genoemd. Bijna gerijpte agrarische/ graanproducten die in het vuur worden gedaan/ zijn gepoft heten “Holak” in het Sanskriet. Voordat de mensen deze producten gebruiken, wordt deze eerst in het vuur gedaan/ geschonken (Hawanyadjnya gehouden) om de lucht te zuiveren, waardoor er geen ziektes ontstaan en wij mensen gezond en gelukkig het leven kunnen doorbrengen. Nadat de bijna gerijpte agrarische/ graanproducten in het vuur zijn gedaan/ geschonken, worden deze producten in gebruik genomen.

Sinds het begin/ ontstaan (1.960.853.122 jaar geleden) wordt Holak parw door de Aarya’s (weldenkende mensen overeenkomstig Wéd: ware, volledige kennis) op deze wijze gevierd. Behalve in de huizen, wordt dit ook in het algemeen bij bijeenkomsten gevierd. Alle mensen die Holak parw vieren, nemen een beetje bijna gerijpte agrarische/ graanproducten mee om in het vuur te doen (schenken). Alle Aarya’s prijzen en loven Parméshwar (ŌM – de Almachtige) door gezang van de Wéd mantraah. Bron: Aarya parw paddhati

Degenen die Holak parw op een tegenovergestelde wijze vieren, zoals tegenwoordig vaak het geval is, hebben dit Holak feest vernederd en verbasterd in Holi-Phagwaa. Ze hebben er diverse sprookjes/ verhalen en gebeurtenissen aan gekoppeld. Een van die sprookjes is dat Holika, de tante van Prahalaad, met Prahalaad in een brandende vuurstapel was gegaan met de bedoeling om Prahalaad te verbranden en zelf onaangetast uit het vuur te komen, omdat zij een wardaan (een sari – gezegende kledij) had gekregen van Hari (de almachtige – volgens hun geloof). Met die sari aan zou Holika nimmer verbranden, maar zij is toch verbrand en tot as vergaan en Prahalaad die geen wardaan had maar een bhakt (naleven wat je aanvaardt) was van Hari, was ongedeerd na het uitbranden van de vuurstapel eruit gekomen. Is zo’n (zogenaamde) Almachtige wel te vertrouwen?

Bestudeer Wéd.

Moge dit onderwerp, Holak, na het lezen/ bestuderen ervan uw eigen denkwijze een positieve draai geven.

Stichting Maharshi Dayanand Wéd Widyalay wenst een ieder al het beste toe en een leerrijke, vooruitstrevende, zalige (mangal may) leven.

Pt. Swami Aarya

Sansthaa Maharshi Dayanand Wéd Widyalay                                                               

Met de universele waidiek abhiwaadan (groet), Namasté